Arrastaka

 

Aitz punta bateko gaztelu ederrean eguzkia dizdiz. Gazteluaren ate aurrean Arrano jauna, eguzkia artuz bere erreiñuari begira.

      Alakoren baten, Marraskulu, bere erreiñuko beealdeko serbitzari bat eltzen jako narraz, astiro-astiro ta makur-makur, bere atzaparpetara.

      – Marraskulu! –deitzen deutso Arrano jaunak.

      – Ona emen zure serbitzaria, Arrano jauna, jaunen jauna! –erantzuten deutso Marraskuluk, bere adartxo biak dardar dituelarik.

      – Baiña zelan eldu zara, ba, zu onaiño?

      – Arrastaka.